ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ.
ΕΛΛΑΣ.
Πόσο πονάς Πατρίδα μου
είμαι εδώ για σένα
λίγα στιχάκια να σου πώ
απ την καρδιά βγαλμένα,
λίγο απο τον πόνο σου
να πάρω δεν μ'αφήνεις
κι απ τη ροή των στίχων μου
να πιείς να ξαλαφρύνεις,
μόνη σχεδόν απένεινες
με λίγους Λεωνίδες
Ιούδες πια σε κυβερνούν
κι έχασες τις ελπίδες,
ήσουν Ηγέτιδα παλιά
του κόσμου η Αφέντρα
μοναδική Αρχόντισσα
του σύμπαντος καθέδρα,
με αρετές στεφάνωσες
την κτίση όλη φώς μου
και τώρα σκλάβα σε θωρώ
στις στίς γειτονιές του κοσμου,
και τα παιδιά σου αμέριμνα
πίνουνε και μεθούνε
και δεν εσκέφτηκαν ποτέ
ναρθούν και να σε βρούνε,
κ'έμεινες έρμαιο σ'αυτούς
π'έκλεψαν απ το φώς σου
πίνοντας πια το αίμα σου
και τρώγοντας το βιό σου,
σε δυό πελάγη πνέουνε
σήμερα τα παιδιά σου
και σιωπηλά μηνύματα
γράφουνε στα στενά σου
η μιά ροή των τέκνων σου
γράφει παντού το Άλφα...
πάνω σε τοίχους σε στενά
σε στάδια και βάθρα
τι να σου κάνει μοναχό
το Άλφα αδελφέ μου
χωρίς το Ωμέγα σκοτεινό
θα παραμείνει Θεέ μου!
η άλλη ορδή των τέκνων σου
έχει ως σύμβολο της
ένα κομμάτι μαίανδρο
πάνω στο λάβαρο της
τι να σου κάνει μοναχό
ένα κομμάτι μόνο
που αν αγάπη δεν λουστεί
και ξαπλωθεί στον κόσμο
ΕΛΛΑΣ.
Πόσο πονάς Πατρίδα μου
είμαι εδώ για σένα
λίγα στιχάκια να σου πώ
απ την καρδιά βγαλμένα,
λίγο απο τον πόνο σου
να πάρω δεν μ'αφήνεις
κι απ τη ροή των στίχων μου
να πιείς να ξαλαφρύνεις,
μόνη σχεδόν απένεινες
με λίγους Λεωνίδες
Ιούδες πια σε κυβερνούν
κι έχασες τις ελπίδες,
ήσουν Ηγέτιδα παλιά
του κόσμου η Αφέντρα
μοναδική Αρχόντισσα
του σύμπαντος καθέδρα,
με αρετές στεφάνωσες
την κτίση όλη φώς μου
και τώρα σκλάβα σε θωρώ
στις στίς γειτονιές του κοσμου,
και τα παιδιά σου αμέριμνα
πίνουνε και μεθούνε
και δεν εσκέφτηκαν ποτέ
ναρθούν και να σε βρούνε,
κ'έμεινες έρμαιο σ'αυτούς
π'έκλεψαν απ το φώς σου
πίνοντας πια το αίμα σου
και τρώγοντας το βιό σου,
σε δυό πελάγη πνέουνε
σήμερα τα παιδιά σου
και σιωπηλά μηνύματα
γράφουνε στα στενά σου
η μιά ροή των τέκνων σου
γράφει παντού το Άλφα...
πάνω σε τοίχους σε στενά
σε στάδια και βάθρα
τι να σου κάνει μοναχό
το Άλφα αδελφέ μου
χωρίς το Ωμέγα σκοτεινό
θα παραμείνει Θεέ μου!
η άλλη ορδή των τέκνων σου
έχει ως σύμβολο της
ένα κομμάτι μαίανδρο
πάνω στο λάβαρο της
τι να σου κάνει μοναχό
ένα κομμάτι μόνο
που αν αγάπη δεν λουστεί
και ξαπλωθεί στον κόσμο
κλαίω κι απόψε μοναχός
Πατρίδα σκλαβωμένη
κι αντί για δάκρυ αίμα πιά
στά μάτια μου προβαίνει,
σπάνε στα χείλη οι λέξεις μου
πάει κι η αντοχή μου
όταν σε βλέπω στα στενά
να σέρνεσαι καλή μου,
ήχοι βουβοί μ'ακολουθούν
κεντώντας την καρδιά μου
πλέκοντας το εγκώμιο
το Νεκρικό χαρά μου!
πίσω που σου παράγγειλαν
το σάβανο θα στείλω
λαμπάδα τσ'Αναστάσεως
άσπρη να παραγγείλω,
να στήν ανάψω και ξανά
να βρείς το Φώς σου Φώς μου
και πάλι να ξαναγεννείς
Ηγέτιδα του κόσμου....!!!!!
κι αντί για δάκρυ αίμα πιά
στά μάτια μου προβαίνει,
σπάνε στα χείλη οι λέξεις μου
πάει κι η αντοχή μου
όταν σε βλέπω στα στενά
να σέρνεσαι καλή μου,
ήχοι βουβοί μ'ακολουθούν
κεντώντας την καρδιά μου
πλέκοντας το εγκώμιο
το Νεκρικό χαρά μου!
πίσω που σου παράγγειλαν
το σάβανο θα στείλω
λαμπάδα τσ'Αναστάσεως
άσπρη να παραγγείλω,
να στήν ανάψω και ξανά
να βρείς το Φώς σου Φώς μου
και πάλι να ξαναγεννείς
Ηγέτιδα του κόσμου....!!!!!
©VΛngelis Anastasios Tsikritsakis