Κραυγή Πατρώων
Πάνω στσή Κρήτης τα βουνά και σ'ιερό σπηλιάρι, ένας Αητός Γεννήθηκε κι είχε μέγαλη χάρη. ένας Αητός που στη λαλιά εσούντανε τα όρη, γι' αυτό και τονέ φύλαγαν Κουρήτες μαυροφόροι... πέντε λεβέντες Κρητικοί με άρματα ζωσμένοι, που απο δάκρυα Θεού ήτανε φυτρωμένοι, κι απο χαράκια ριζιμιά τση Κρήτης ζυμωμένοι... κανένα δεν αφήνανε τον Αητό να βλάψει, Και το μεγάλο μυστικό κρυφά να ξεσκεπάσει.... μη και Κρόνος μυριστεί την γέννα του Αητού του κι έρθει και τονέ καταπιεί όπως και τ'αδερφού του... πάψετε όρνια τ'ουρανού και μείντε στον αιθέρα, του Αητού οι μουγκριές μην ακουστούν μια μέρα... μπείτε Κουρήτες στο χορό χτυπήστε τσι ασπίδες, στον άτιμο τον χάροντα μην δίνετε ελπίδες.... και εσείς Ιδαίοι αγαθοί δακτυλοκουρητάδες, που απο σπορά κι' απο γενιά είστε απο δυό μανάδες, τση Ρέας είστε ο καρπός τση Γαίας είστε γέννα, και των θνητών των Κουρητών το ένδοξο το θρέμμα... φτιάξετε σείς χρυσό σπαθί με αργυρό θηκάρι, στην Νίδα σε ψηλό βουνό ΄και σ'ιερό σπηλιάρι, γεννήθηκε Σταυραετός τστή Κρήτης το καμάρι, και δώρο του το κάμετε να πάρετε την χάρη.... νύμφες νεράιδες των βουνών τστή Κρήτης κορασίδες, φέρτε νερό και πλύνετε τστή Ρέας τσί ρανίδες, μήπως τυχόν και πέσουνε στσή γης το μαύρο χώμα, και καταλάβει ο Χάροντας του αίματος το χρώμα.... φτιάξετε κούνια από χρυσό και βάλτε το κοπέλι, ρμέξετε αίγα δώστε του να να πιεί γάλα και μέλι, ψάλτε παιάνες θεϊκούς τον χώρο λιβανίστε, πηγαίνετε σ' ανατολή και δύση και μηνύστε πως γεννήθηκε Αητός που το'να του ποδάρι, πατεί τη γη και τ άλλο του το Σύμπαν κουμαντάρει... ποιος Κρητικός μα Κρητικός κι αληθινός στο αίμα, δεν δάκρυσε από χαρά στου Αητού την γέννα!!!!!
Ευάγγελος-Αναστάσιος Τσικριτσάκης
Πάνω στσή Κρήτης τα βουνά και σ'ιερό σπηλιάρι, ένας Αητός Γεννήθηκε κι είχε μέγαλη χάρη. ένας Αητός που στη λαλιά εσούντανε τα όρη, γι' αυτό και τονέ φύλαγαν Κουρήτες μαυροφόροι... πέντε λεβέντες Κρητικοί με άρματα ζωσμένοι, που απο δάκρυα Θεού ήτανε φυτρωμένοι, κι απο χαράκια ριζιμιά τση Κρήτης ζυμωμένοι... κανένα δεν αφήνανε τον Αητό να βλάψει, Και το μεγάλο μυστικό κρυφά να ξεσκεπάσει.... μη και Κρόνος μυριστεί την γέννα του Αητού του κι έρθει και τονέ καταπιεί όπως και τ'αδερφού του... πάψετε όρνια τ'ουρανού και μείντε στον αιθέρα, του Αητού οι μουγκριές μην ακουστούν μια μέρα... μπείτε Κουρήτες στο χορό χτυπήστε τσι ασπίδες, στον άτιμο τον χάροντα μην δίνετε ελπίδες.... και εσείς Ιδαίοι αγαθοί δακτυλοκουρητάδες, που απο σπορά κι' απο γενιά είστε απο δυό μανάδες, τση Ρέας είστε ο καρπός τση Γαίας είστε γέννα, και των θνητών των Κουρητών το ένδοξο το θρέμμα... φτιάξετε σείς χρυσό σπαθί με αργυρό θηκάρι, στην Νίδα σε ψηλό βουνό ΄και σ'ιερό σπηλιάρι, γεννήθηκε Σταυραετός τστή Κρήτης το καμάρι, και δώρο του το κάμετε να πάρετε την χάρη.... νύμφες νεράιδες των βουνών τστή Κρήτης κορασίδες, φέρτε νερό και πλύνετε τστή Ρέας τσί ρανίδες, μήπως τυχόν και πέσουνε στσή γης το μαύρο χώμα, και καταλάβει ο Χάροντας του αίματος το χρώμα.... φτιάξετε κούνια από χρυσό και βάλτε το κοπέλι, ρμέξετε αίγα δώστε του να να πιεί γάλα και μέλι, ψάλτε παιάνες θεϊκούς τον χώρο λιβανίστε, πηγαίνετε σ' ανατολή και δύση και μηνύστε πως γεννήθηκε Αητός που το'να του ποδάρι, πατεί τη γη και τ άλλο του το Σύμπαν κουμαντάρει... ποιος Κρητικός μα Κρητικός κι αληθινός στο αίμα, δεν δάκρυσε από χαρά στου Αητού την γέννα!!!!!
Ευάγγελος-Αναστάσιος Τσικριτσάκης
